Esta peza reflexiona sobre a potencialidade do acto perceptivo, o que aparece, sen a envoltura e oclusión establecida polo utilitario ou instrumental, coa fin de mostrar ao universo activo e a estrañeza que preserva o cotián, en espesa desa mirada, acción ou articulación que revele ese lugar íntimo onde agardan os múltiples posibles, a beleza íntima das materias, a súa masa de atractivos ocultos, manifestando a inestabilidade do vivo.