Wroclaw, en Polonia, cidade de fronteiras cambiantes, é agora, como todas as cidades, escenario de ruído e melodías que as persoas xordas ignoran. Sen embargo, os movementos das súas mans, peito e rostro, mistúranse cada día con estes ritmos urbáns dos que somos testemuña, formando parte dunha extraordinaria sinfonía silenciosa composta por rimas visuais, conversacións, momentos cotiás, emocións infantís e praceres normalmente pasados por alto, pero aquí están, redescubertos, no máis cómodo dos silencios. É un retrato sinfónico dunha cidade resonantemente familiar.